Jeroen

"...Ik heb de brandweer altijd heel interessant gevonden, maar mijzelf aanmelden als vrijwilliger was niet iets wat ik waar ik uitgebreid over had nagedacht. Tijdens een gesprek met Marcel gaf hij aan dat post Zuilen nog op zoek was naar nieuwe vrijwilligers en of dit niet iets voor mij was. Dit kwam precies op het juiste moment; ik was al even gestopt met voetballen en mistte toch het teamgevoel, de prestatiedrang en de gezelligheid. De brandweer bleek mij hetzelfde te kunnen bieden.

Als nieuwe vrijwilliger word je geacht de opleiding tot Manschap te volgen, na anderhalf jaar één avond in de week te hebben getraind en geoefend ben je een volledig brandweerman. De opleiding bestaat uit vier onderdelen: Brand (8 maanden), Technische Hulpverlening (7 maanden), Ongeval Gevaarlijke Stoffen (3 maanden) en Waterongevallen (1 dag); dit is exact dezelfde opleiding die onze beroepscollega’s volgen.

Dat de opleidingen heel serieus worden genomen door de VRU drong tot me door tijdens de realistische oefendagen op de Kleefse Waard in Arnhem. Gedurende twee dagen werd “mijn” klas blootgesteld aan oefeningen, waar gebruik werd gemaakt van echt vuur en waar je werd geconfronteerd met hitte, stoom, rook en alle andere ongemakken van het vak. De klas bestond uit tien cursisten, maar er waren minimaal twee keer zoveel mensen aanwezig. Van logistieke ondersteuning tot professionele begeleiding van instructeurs.

Je aanmelden bij de vrijwillige brandweer houdt in dat je één keer in de vier weken een week dienst draait, in vakjargon ook wel aangeduid als hard piket. Er wordt gewerkt met vier ploegen die tijdens hun week dienst het hele weekend en doordeweeks van 18:00 tot 06:00 beschikbaar zijn om binnen vier minuten op de post te zijn als de pieper gaat. Een voordeel van werken met hard piket is dat je gegarandeerd een plekje hebt op de tankautospuit (ts); er is niemand die jouw plekje inneemt als je er net even wat langer over doet om op te komen.

Het kan ook zo maar voorkomen dat je in je piketweek geen uitruk hebt en de dienst erna wel drie of vier. Het werken bij de brandweer heeft ook impact op mijn gezin. Tijdens mijn dienstweek kan mijn vrouw niet zomaar zonder de kinderen weg. Ik kan immers elk moment worden opgeroepen. Het is dus belangrijk dat ook zij achter mijn werk blijft staan.

Het blijft een uitzonderlijk beroep, brandweerman zijn. Ik vind het altijd wel weer een bijzonder moment als de pieper midden in de nacht gaat en er in het holst van de nacht zes man opkomen om hun plicht te doen. Wat het aard van het incident ook is, van woningbrand tot liftopsluiting, die zes man zijn er. Een van de meest bijzondere ervaringen was toen we op een donderdag om vier uur ’s ochtends een melding kregen van een grote brand in het centrum van Utrecht. Er woedde een brand in de werfkelder. Er waren al drie voertuigen ter plaatse en toch hadden waren nog wat extra handjes nodig. Pas rond half acht kwamen weer terug op de post. Even snel thuis douchen en meteen door naar het werk. Mijn collega’s waren allemaal net wakker terwijl ik er al een halve dag op had zitten. Dat zijn de momenten waarop je beseft dat wat je doet best bijzonder is. Je maakt dan het verschil."