In 1986 werd ik 18 jaar en na 6 jaar jeugdbrandweer kon ik naar de VVBZ (Vereniging Vrijwillige Brandweer Zuilen). Toen nog een volledig zelfstandig brandweerkorps in de gemeente Utrecht[1].
Doordat een ander ex jeugdlid dat eerder naar de VVBZ was overgegaan op het laatste moment afhaakte kreeg ik zijn plek in de opleiding. Ik moest toen nog 18 worden maar ging al wel op cursus, daar werd een uitzondering voor gemaakt. In IJsselstein. Omdat ik geen rijbewijs had en openbaar vervoer geen optie was in die tijd werd ik door een korpslid, Herman Donker, gehaald en gebracht. We werden onderricht in adembescherming, slangen uitgooien en oprollen en andere basisvaardigheden die je in die tijd nog moest leren. Een van die dingen was een vloerluikje zagen in een vloer zodat je kon checken op branddoorslag. Dat gebeurde met een avegaar en schropzaag, toen standaard TS-bepakking. Waarschijnlijk weten de huidige brandwachten niet eens wat dat zijn.
Het examen was traditioneel op de Sterreberg in Huis ter Heide. Iedereen deed daar examen dus iedereen kon je vertellen hoe de ademluchtbaan voor het examen er uit zag. Het examen bestond uit verschillende standjes waarbij je op elke stand een van de vaardigheden aan de examencommissie moest tonen. Het vloerluikje, schoorsteenvegen, ademluchtlopen en slachtoffer redden, etc.
Geslaagd
Ik was in een keer geslaagd en mocht eindelijk mee op de uitruk, dat wil zeggen: Voor spek en bonen. We zouden namelijk nieuwe helmen krijgen en de commandant vond het zonde om voor mij nog een oud type helm aan te schaffen. Ik kreeg daarom een witte bouwhelm. Maar daarover een volgende keer meer.
Wel kreeg ik een pager! Vanaf dat moment zou ik de komende 32 jaar met een pager naast mijn bed slapen om dag en nacht voor de gemeenschap paraat te zijn.
[1] De gemeente Utrecht had als enige gemeente in Nederland 2 op zich zelf staande brandweer korpsen, Zuilen en het beroepskorps Utrecht.
